Z radością informujemy, że polskie organizacje w Berlinie i berlińska Polonia w bieżącym roku wspierają kampanię sadzenia drzew na ulicach Berlina.

Biuro Polonii, Zjednoczenie Federalne Polskich Rad w Niemczech i Polska Rada – Związek Krajowy w Berlinie postanowiły uczcić obchody Bitwy Warszawskiej 1920 roku, fundując DRZEWO POLONII / BAUM DER POLONIA. W piątek 11.12.2020 roku na Dorothea Schlegel Platz 18 w Berlinie 10117 został posadzony grab (Hainbuche), który oficjalnie będzie nosił imię BAUM DER POLONIA.

W uroczystości udział wziął przewodniczący Polskiej Rady - Związku Krajowego w Berlinie - Ferdynand Domaradzki z Zarządem, przewodniczący Frakcji CDU w berlińskim Landtagu - Burkhard Dregger oraz Alexander Zając, dyrektor Biura Polonii w Berlinie. Projekt sadzenia drzewa zainicjowały i koordynowały Ewa Maria Slaska oraz Krystyna Koziewicz z Biura Polonii.

Od lewej: Alexander Zając, Burkhard Dregger, Ferdynand Domaradzki, Tomasz Klon. W tle Marian i Beata Banachowicz.

Polskie drzewo będzie rosło tuż przy murze kolejki Friedrichstrasse, zaraz za słynnym, masowo odwiedzanym przez turystów i mieszkańców Berlina pomnikiem transportu dzieci żydowskich z Niemiec do Anglii.

Pomnik ma piękną historię. Jest jednym z pięciu, noszących wspólny tytuł Züge in das Leben – Züge in den Tod; trains to death - trains to life 1938–1939 (Pociągi życia, pociągi śmierci 1938-1939; w Polsce: Pomnik Kindertransportów). Pomniki stoją w Londynie, Berlinie, Gdańsku, Liverpoolu i Hoek van Holland, a upamiętniają akcję ratowania dzieci żydowskich przed zagładą. Autor pomników, izraelski rzeźbiarz Frank Meisler, urodził się w Gdańsku w 1929 i jako dziesięcioletnie dziecko został uratowany w jednym z kindertransportów, a jego rodzice wkrótce zginęli z rąk hitlerowców.

Uwaga dla tych, którzy pamiętają, że uprzednio podawaliśmy adres na Friedrichstrasse. Otóż okazało się, że w tym miejscu przebiegają jakieś nieznane kable elektryczne, nie zaznaczone na planach, a zatem i nieprzewidziane w planach i na krótko przed terminem sadzenia drzewa otrzymaliśmy inną lokalizację. Trzeba jednak przyznać, że ta nowa jest bardzo piękna i mocno się wiąże z historią podzielonego miasta, symbolu podzielonej Europy. To tu przez kilkadziesiąt lat po wojnie przebiegała granica między Berlinem Wschodnim a Zachodnim, między Blokiem Wschodnim a Zachodnim – słynna Żelazna Kurtyna i równie słynny Mur Berliński. To tędy, przez stację Friedrichstrasse mieszkańcy Wschodu przechodzili na Zachód. I to nie tylko mieszkańcy NRD, również Polacy, którzy opuszczali PRL, dojeżdżali do stacji Friedrichstrasse i tędy przechodzili do Berlina Zachodniego. Oczywiście na razie drzewo Polonii prezentuje się nader skromnie. Ale już wiosną pierwsze młode gałęzie zazielenią się, przypominając, że w parkach i ogrodach ziemiańskich chodziło się na spacery grabowymi alejami.

BAUM DER POLONIA upamiętnia „Cud nad Wisłą“ - zwycięstwo Polski nad Armią Czerwoną w wojnie polsko-bolszewickiej. Bitwa warszawska toczyła się w dniach od 13 do 25 sierpnia 1920, wojna trwała do października 1920 roku, a choć traktat pokojowy został podpisany dopiero w marcu 1921 roku, to Bitwa Warszawska miała znaczenie decydujące, nie tylko dla Polski, ale dla całej Europy. Do agresji ZSRR na Polskę traktat kończący wojnę regulował stosunki pomiędzy II Rzecząpospolitą a RFSRR, a następnie (od 1922) z ZSRR. Ustalony w wyniku II wojny światowej nowy podział świata wydawał się nienaruszalny, aż dokładnie 60 lat po wojnie polsko-bolszewickiej w sierpniu 1980 roku zwyciężyła Solidarność, pokojowo zapoczątkowując nowe czasy w Europie i na świecie. I mimo stanu wojennego, którego dramatyczną rocznicę przypominamy, sadząc nasze drzewo 11 grudnia 2020 roku, pochodu wolności nic nie zdołało zatrzymać.

Cieszymy się, że nasze drzewo Polonii – BAUM DER POLONIA – staje się częścią i symbolem procesu coraz silniejszej integracji wspólnej Europy.